Gdy mamy do czynienia z upadłością konsumencką muszą zaistnieć dwie przesłanki pozytywna i negatywna, aby Sąd uwzględnił wniosek o upadłości danego dłużnika.

Posiadanie przez dłużnika więcej niż jednego wierzyciela wyłączenie w przypadku przedsiębiorców. Kolejna to niewypłacalność- dłużnika uznaje się za niewypłacalnego jeśli ocena jego sytuacji finansowej wskazuje że utracił on zdolność do wykonywania swoich wymagalnych zobowiązań pieniężnych. Jego sytuacja musi być na tyle zła że nie jest on w stanie regulować swoich zobowiązań. Istnieje przy tym domniemanie że dłużnik jest niewypłacalny jeśli w chwili złożenia wniosku o ogłoszenie upadłości lub o wszczęcie postępowania naprawczego opóźnienie w wykonywaniu przez niego zobowiązań pieniężnych przekracza 3 miesiące. W konsekwencji na skutek istnienia domniemania Sąd Upadłościowy musi przyjąć, że dłużnik jest niewypłacalny. Gdyby chciał twierdzić inaczej musi przeprowadzić dowód wskazujący na to, że pomimo braku terminowej spłaty jest w stanie uregulować istniejące zobowiązanie. Za niewypłacalnych uznaje się dłużników jeżeli ich zobowiązanie pieniężne przekracza wartość ich majątku a stan ten utrzymuje się przez okres przekraczający 24 miesiące. Do sumy zobowiązań nie wlicza się zobowiązań spółki wobec wspólnika spółki kapitałowej albo akcjonariusza z tytułu pożyczki.

Przyczyna powstania lub zwiększenia stanu niewypłacalności niezawiniona przez dłużnika. W przypadku osób fizycznych nie prowadzących działalności gospodarczej, aby możliwe było ogłoszenie ich upadłości warunkiem jest aby niewypłacalność dłużnika nie była spowodowana umyślnym działaniem dłużnika albo jego rażącym niedbalstwem. Przez umyślność rozumie się celowe działanie podejmowane z pełną świadomością które zwiększa tą niewypłacalność np nowe kredyty mając świadomość że nie będzie w stanie ich spłacić albo w ogóle nie ma zamiaru ich spłacać. Rażące niedbalstwo to zachowanie które przyczyni się do niewypłacalności lub będzie się mogło przyczynić a dłużnik powinien się spodziewać że takie zachowanie do tego doprowadzi.

Przesłanki negatywne

Takie które nie mogą zaistnieć aby Sąd ogłosił upadłość. W przypadku osób fizycznych Sąd może nie uwzględniać wniosku o ogłoszenie upadłości dłużnika jeżeli w okresie 10 lat przed złożeniem wniosku o ogłoszenie upadłości: w stosunku do dłużnika prowadzono postępowanie upadłościowe, jeśli postępowanie to zostało umorzone, czynność prawna dłużnika została prawomocnie dokonana z pokrzywdzeniem wierzyciela. Jeśli do niewypłacalności dłużnika doszło pomimo dochowania przez niego należytej staranności Sąd może ogłosić jego upadłość pomimo brak,u upływu 10 lat od poprzedniego skorzystania z tej funkcji. W przypadku osób fizycznych nie prowadzących działalności gospodarczej, gdy majątek dłużnika nie wystarcza na pokrycie kosztów postępowania koszty te pokrywa tymczasowo Skarb Państwa.

Wniosek o ogłoszenie upadłości jest pismem procesowym:

- oznaczenie konsumenta imię, nazwisko, pesel

- aktualny i zupełny wykaz majątku

- wskazanie miejsc w których znajduje się majątek

- spis wierzycieli z podaniem ich adresów i wysokość wierzytelności

- spis wierzytelności spornych

- lista zabezpieczeń ustanowionych na majątku

- wskazanie okoliczności uzasadniających wniosek

- pisemne oświadczenie konsumenta Opłata za złożenie wniosku wynosi 30 zł. Opłatę należy uiścić przed złożeniem wniosku w kasie sądu albo znakami opłaty sądowej, bądź też przelewem. Do wniosku należy dołączyć dowód jej uiszczenia.