W efekcie czego faktorant uzyskuje środki finansowe przed terminem zapadalności wierzytelności handlowych, co zabezpiecza go przed potencjalnym opóźnieniem w spłacie zadłużenia.

Wyróżnia się dwie zasadnicze formy faktoringu, wynikające z ryzyka związanego z niewypłacalnością dłużnika. Są to: faktoring z regresem i faktoring bez regresu. Czym wyróżnia się każdy z nich?

Faktoring z regresem

Faktoring z regresem, zwany również niepełnym, to przekazanie wierzytelności, ale bez przejęcia ryzyka związanego z niewypłacalnością dłużnika. Dlatego też, gdy dłużnik nie spłaci zobowiązania, jego dług musi zostać pokryty przez przedsiębiorcę. Jest to rozwiązanie, które na przestrzeni ostatnich lat bardzo zyskało na popularności.

W ramach faktoringu z regresem, faktorant ceduje wierzytelności, jakie przysługują mu od odbiorców. Faktor natomiast skupuje wierzytelności i wypłaca faktorantowi środki przed terminem płatności faktur. Monitoruje również ich zapłatę, podejmuje działania upominające wobec dłużników, a także systematycznie dokonuje oceny wiarygodności i płynności finansowej odbiorców. Jednocześnie faktor nie przejmuje ryzyka braku zapłaty, która jest spowodowana niewypłacalnością lub też upadłością dłużnika.

Ten typ faktoringu jest powszechnie uznawany za optymalne rozwiązanie dla firm, które szukają alternatywnego finansowania swojej działalności. Sprawdza się on szczególnie w przypadku zaistnienia potrzeby szybkiego odzyskania środków z faktur, które zostały wystawione z odroczonym terminem płatności.

Faktoring bez regresu

Z kolei faktoring bez regresu, zwany pełnym, to rozwiązanie, w którym faktor przejmuje nie tylko cesję wierzytelności, ale również ryzyko niewypłacalności dłużnika. W momencie, gdy dłużnik nie jest w stanie spłacić zadłużenia, zarówno w wyniku swojej niewypłacalności, jak i upadłości, przedsiębiorca nie ponosi z tego powodu żadnych konsekwencji.

Tak, jak w przypadku faktoringu z regresem, również w tym przypadku faktorant ceduje wierzytelności od swoich odbiorców. Faktor wypłaca środki przed terminem płatności sprzedanych wierzytelności, jednocześnie monitorując ich zapłatę i podejmując działania upominające w stosunku do dłużników. Okresowo również podejmuje ocenę wiarygodności i płynności finansowej odbiorców. Zasadniczą różnicą jest jednak fakt, iż w tym przypadku faktor przejmuje również ryzyko związane z brakiem zapłaty, wynikające z niewypłacalności i upadłości dłużnika. W tym przypadku faktorant nie musi również zwracać faktorowi otrzymanych wcześniej środków ze sfinansowanych faktur.

Faktoring  bez regresu jest rozwiązaniem polecanym przede wszystkim firmom, które poszukują kapitału obrotowego, a jednocześnie zależy im na tym, by poprawić wskaźniki w sprawozdaniach finansowych i zabezpieczyć się przed ewentualnym brakiem zapłat, głównie ze strony zagranicznych podmiotów.

Artykuł powstał przy współpracy z http://www.kuke-finance.pl/aktualnosci/faktoring-pelny-czy-niepelny,11.html